នៅពេលអ្នកទោសត្រូវបានអូសឲ្យទៅថតរូប នៅក្នុងបន្ទប់ថតរូបនៅមន្ទីរ ស‑២១ ដែលជាមន្ទីរធ្វើទារុណកម្មព្រៃផ្សៃរបស់ខ្មែរក្រហម លោក ញ៉ែម អេន អ្នកថតរូប អាចអាណិតបានតែបន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះ។
ជីវិតរបស់លោកគឺពឹងផ្អែកទៅលើការគ្មានមនោសញ្ចេតនា និងការថតរូបនៃអ្នកទោសទៅតាមអ្វីដែលមេរបស់គាត់ចង់បាន។